အေရျပားမႈိစြဲေရာဂါမွာ ယားယံတာက အစားအေသာက္နဲ႔ဆိုင္လား

ျပည္သူေတြ အမ်ားစုက က်န္းမာ ေရးျပႆနာ တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘယ္လုိအစားအစာေတြကို စားရမလဲ၊ ဘာေတြေရွာင္ရမလဲဆုိၿပီး ဆရာ၀န္ကို ေမးတတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေရာဂါေတြ က အစားအေသာက္နဲ႔ မသက္ဆုိင္တာ ေၾကာင့္ ဘာမွေရွာင္ဖုိ႔ မလိုတတ္ပါဘူး။ ဒါကို လူနာနဲ႔ လူနာရွင္ေတြက အလုိမက် တတ္ၾကပါဘူး။ အာဟာရျပည့္၀ေအာင္ စားသံုးမယ္၊ သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္တာကို သာ စားမယ္၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီေအာင္ ေနထုိင္မယ္ဆုိတာေတြအစား က်န္းမာ ေရး ျပႆနာတစ္ခုခုျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ အစာေရွာင္ဖုိ႔သာ စိတ္ထဲစြဲေနတတ္ၾကပါ တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အေရျပားမွာ မိႈစြဲ ေရာဂါျဖစ္တဲ့အခါမွာလည္း ယားယံမႈ ေတြ ခံစားရတာေၾကာင့္ အစာေရွာင္ဖုိ႔ လုိမလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းက ျဖစ္လာပါ တယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေရျပားအထူး ကုဆရာ၀န္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာခိုင္ခိုင္ ေဇာ္က အခုလို ရွင္းျပထားပါတယ္။

♦  အေရျပားမိႈစြဲေရာဂါက အစားအေသာက္ နဲ႔ေကာ ဆုိင္ပါသလား။ အစာေရွာင္ဖုိ႔ လိုပါသလား။
အေရျပားေရာဂါျဖစ္ေတာ့ ယားလို႔ အစာေရွာင္ေနရတာ ဘာမွကုိ မစားရ ဘူး။ ေရနဲ႔ထမင္းပဲက်န္ေတာ့တယ္၊ သက္သတ္လြတ္စားလည္း ယားတာပဲ ဆရာမရယ္၊ ဘာမွမစားလည္း ယားေန တာပဲ ဆရာမရယ္၊ လုပ္ပါဦးဆုိၿပီး ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ အေရျပား မိႈစြဲေရာဂါေၾကာင့္ ယားယံေနတာက အစား အေသာက္နဲ႔ လံုး၀မသက္ဆုိင္ပါဘူး။ အစားအေသာက္နဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ေရာဂါ က ဓာတ္မတည့္တဲ့ ေရာဂါပါ။ ေျမပဲစား ရင္ ယားတယ္၊ ပုစြန္စားရင္ ယားတယ္၊ ပင္လယ္စာေတြစားရင္ ယားတယ္၊ စားစ မရွိတာေတြစားရင္ ယားတယ္။ အဲဒါက ပ႐ိုတင္းလို႔ေခၚတဲ့ အသားဓာတ္တစ္မ်ဳိးနဲ႔ မတည့္တဲ့ေရာဂါပါ။ ကိုယ္ရဲ႕ အလုပ္က နဂိုကတည္းက ေခၽြးထြက္ေအာင္ လုပ္ရ တယ္၊ အပူအစပ္ေတြလည္း စားမယ္၊ ဟင္းခ်ဳိပူပူေသာက္မယ္ဆုိရင္ ေခၽြးေတြ ထြက္လာပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ပူလို႔ အဲယားကြန္းအခန္းထဲသြားေတာ့ ေခၽြး က ေျခာက္သြားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ထြက္လာၿပီး အလုပ္ျပန္လုပ္ေတာ့ ေခၽြး က ျပန္ထြက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ စိုလိုက္၊ ေျခာက္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့အခါ အေရျပားက ႏူးၿပီး ေပ်ာ့ေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိႈပိုးကူးစက္ပါတယ္။ မိႈပိုး စြဲတဲ့အခါ ယား ပါတယ္။ ပူတဲ့အခ်ိန္မွာ ယားပါတယ္၊ ေအးတဲ့အခ်ိန္မွာ ယားတာ သက္သာ ပါတယ္။ ရာသီဥတုက ပူတယ္ဆုိရင္ ပူတဲ့အစားအေသာက္ေလးေတြ ေရွာင္ ပါ။ ေအးတဲ့ေနရာမွာေနပါ။ မုန္႔ဟင္းခါး ဆုိရင္ ကၽြန္မအရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးမွာ စပါးလင္၊ ခ်င္း (ဂ်င္း)၊ င႐ုတ္သီးေတြေထာင္းၿပီး ထည့္ခ်က္ထား ပါတယ္။ ငယ္တဲ့သူေတြဆုိ ရခိုင္မုန္႔တီ ထဲကို င႐ုတ္သီးေထာင္းထားတာ ထပ္ ထည့္စားၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အပူအစပ္ ေတြ စားတဲ့အခါ ေခၽြးေတြထြက္လာ ပါတယ္။ ေခၽြးထြက္ရင္ ေပါ့သြားတာေတာ့ မွန္ေပမယ့္ မိႈစြဲေရာဂါရွိေနသူေတြမွာ ေတာ့ ေခၽြးထြက္တဲ့အခါ ယားယံတာေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။ အစားအေသာက္နဲ႔ မိႈစြဲ ေရာဂါက တုိက္႐ိုက္ေတာ့ မသက္ဆုိင္ ဘူး။ ဒီအစားအစာစားလုိ႔ ဒီေရာဂါျဖစ္တာ လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအစားအစာေတြ စားရင္း ေခၽြးထြက္တာေၾကာင့္ပါ။

♦ အေရျပားမိႈစြဲေရာဂါ အျဖစ္မ်ားတဲ့ ခႏၶာ ကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေျပာျပေပးပါ ဆရာမ။
ေခါင္းကေန ေျခေထာက္အထိ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ ျဖစ္ႏုိင္ ပါတယ္။ စစေတြ႕ခ်င္းမွာ ပုရြက္ဆိတ္ ကိုက္သေလာက္ပဲ အဖုေလး ေသးေသး ေလး စေတြ႕တယ္။ အရမ္းျမန္ပါတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္အတြင္းမွာ အ၀ိုင္းျဖစ္ လာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ မိႈပိုး က အခက္အလက္ေလးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ အခက္အလက္ေလးေတြက ျပန္႔ ကားလာၿပီး အေရျပားရဲ႕အေပၚယံအလႊာ က မိႈပိုးရဲ႕အစာအာဟာရျဖစ္တယ္။ ဒီတစ္ေနရာမွာ စားသံုးၿပီးလို႔ ကုန္သြားရင္ တျခားေနရာကို ေျပာင္းၿပီးထပ္စားတယ္။ အဲဒီလိုနည္းနဲ႔ ျဖစ္တဲ့ေနရာက်ယ္သြား တာပါ။ ေျမႀကီးကို လယ္ထြန္ထားသလုိ မ်ဳိး အေရျပားက ပြေနပါတယ္။ ညႇင္းက ရင္ဘတ္နဲ႔ ေက်ာကုန္းေနရာေတြမွာ ေပါက္ပါတယ္။ အျဖဴအဖတ္အဖတ္ေလး ေတြပါ။ စပါးညႇင္းလို႔ ေျပာၾကတဲ့ အညိဳ ေရာင္ ညႇင္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အျဖဴ ေလးေတြ ေတြ႕တယ္ဆုိရင္ တခ်ဳိ႕ေတြ စိုးရိမ္တာက ခ႐ုသင္းမ်ား ျဖစ္ေနၿပီလား ဆရာမရယ္ ၾကည့္ေပးပါဦးဆုိၿပီး ေရာက္ လာတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ၾကည့္႐ႈၿပီး ခ႐ုသင္း မဟုတ္ဘူး။ အေရျပားအေပၚယံ ေလးမွာပဲ ျဖစ္တာဆုိၿပီး ရွင္းျပလိုက္ရင္ နားလည္သြားၾကပါတယ္။ အဓိက ကၽြန္မတုိ႔ဆီ လာျပတယ္ဆုိတာ စိတ္ထဲ ဒြိဟျဖစ္ေနတာကို ရွင္းခ်င္တာပါ။ ဒါက စိုးရိမ္ရတဲ့ ေရာဂါလား၊ ဒါက ႐ိုး႐ိုးသာ မန္ေရာဂါပဲလားဆုိတာ သိခ်င္ၾကတာပါ။ ကၽြန္မတုိ႔က ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပလိုက္မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔အတြက္ ေရာဂါတစ္၀က္ သက္သာသြားပါတယ္။

♦ ျဖစ္တဲ့ေနရာေပၚ မူတည္ၿပီး မိႈစြဲေရာဂါကို ဘယ္လုိေတြ သတ္မွတ္ပါသလဲ ဆရာမ။
ေျခသည္း၊ လက္သည္းေတြမွာ မိႈစြဲ ရင္ မလွပါဘူး။ မလွေတာ့ ေျခသည္းနီ၊ လက္သည္းနီ ဆုိးၾကပါတယ္။ ကၽြန္မက ေျခသည္းနီ၊ လက္သည္းနီ မဆုိးေစခ်င္ပါ ဘူး။ ေဆးထည့္ၿပီး ေရေျခာက္ေအာင္ေန ေစခ်င္ပါတယ္။ အိမ္အလုပ္ဆိုတာက လက္နဲ႔မျပတ္ေအာင္ လုပ္ေနရင္ ေရက အၿမဲလိုထိေတြ႕ေနမွာပါ။ အဓိက လက္မ မွာ ေတြ႕ရပိုမ်ားတယ္။ ေရနဲ႔ထိေတြ႕ၿပီး အလုပ္လုပ္ရသူေတြရဲ႕ ေျခေထာက္မွာ အေတြ႔ရမ်ားတယ္။ တစ္ေနကုန္ ႐ွဴးဖိနပ္ စီးၿပီး အလုပ္လုပ္ရသူေတြမွာ ဖိနပ္ခၽြတ္ လိုက္ရင္ ပုပ္အဲ့အဲ့နဲ႔ အနံ႔ရွိပါတယ္။ ဒါ လည္း မိႈေၾကာင့္ျဖစ္တာပါ။ ပါးစပ္မွာဆုိ မႈိစြဲတာကို မွက္ၡ႐ုလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဦးေရ ျပားမွာ မိႈစြဲတာကေတာ့ ေဗာက္ထတာ ေပါ့။ အျဖဴအဖတ္ေလးေတြ ေခါင္းကုတ္ လုိက္ရင္ က်လာပါတယ္။ ဦးေရျပားမွာက ဆံပင္စိုက္ေနတာေၾကာင့္ အဲဒီဆံပင္ စိုက္ေနတဲ့အျမစ္ထဲအထိ မိႈပိုးေတြက ၀င္သြားတယ္ဆုိရင္ ေရာင္လာမယ္၊ ဆံပင္ ေတြ ကၽြတ္ထြက္မယ္၊ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆက္စပ္ၿပီး အလံုးႀကီးေတြ ျဖစ္လာတတ္ ပါတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုလူမွာ မေတြ႕ရပါဘူး။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ေတြ၊ ပရဟိတေက်ာင္းေတြမွာ ကိုရင္ ေလးေတြ၊ သီလရွင္ေလးေတြ ၀တ္ထား ေပးပါတယ္။ သူတုိ႔က ကတံုး ခဏခဏ ရိတ္ရပါတယ္။ တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး ရိတ္ရ ေတာ့ မိႈပိုးေတြ ကူးစက္ပါတယ္။ ကၽြန္မ တုိ႔ ပရဟိတေက်ာင္းေတြ သြားတဲ့အခါ မိႈပိုးေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္ ဘာလုပ္ ရမလဲ ဆရာမဆုိၿပီး လာေမးၾကတဲ့သူ ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ကိုယ္တုိင္ လည္း အခ်ိန္ရတဲ့အခါ ဒီေနရာေတြကို သြားၿပီး ေဆးေတြေပးခဲ့ပါတယ္။ တစ္လ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး တစ္လျပည့္ေတာ့ ထပ္ သြားပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ေဆးထပ္ေပး ပါတယ္။ ကတံုးတံုးတဲ့ဓားကို တစ္ခါသံုးပဲ သံုးဖုိ႔မွာ ထားရပါတယ္။ ထပ္ခါထပ္ခါ သံုးရင္ မိႈပိုးေတြ ပုိၿပီးကူးစက္လြယ္ပါ တယ္။ မိဘမရွိဘဲ စုေနရတဲ့ေနရာေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းေရးကို ဂ႐ုစိုက္ ရပါတယ္။ ဒီလို ေနရာေတြမွာ အေရျပား မိႈစြဲတာကို ဆုိးဆိုးရြားရြားေတြ ေတြ႕ရ တတ္ပါတယ္။

♦ အေရျပားမိႈစြဲေရာဂါျဖစ္ေစတဲ့ မိႈပိုးက ဘယ္ပိုးျဖစ္ပါသလဲ ဆရာမ။
အေရျပားမိႈစြဲတာျဖစ္ပြားရတဲ့ အဓိ က တရားခံက Dermatophytes ပါ။ သူ႔ မွာ အခက္အလက္ေလးေတြ၊ အလံုးအဖု ေလးေတြ ရွိပါတယ္။ သစ္ၥာပန္းဆုိရင္ ေႏြရာသီေရာက္ရင္ အပင္မရွိေတာ့ဘူး၊ ေပ်ာက္သြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေျမႀကီး ေအာက္ထဲမွာ ဥရွိတဲ့အတြက္ မိုးရြာရင္ ျပန္ေပါက္လာတယ္။ မိႈပိုးမွာလည္း အဲဒီ လိုပဲ Spore ေလးေတြရွိတာေၾကာင့္ အေပၚယံမွာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ေကာင္းသြားၿပီ ဆုိၿပီး စိတ္ခ်ေနလို႔ မရဘူး။ Spore ေတြ ကုန္မွပဲ အျမစ္ျပတ္ပါတယ္။
အသည္းတုိ႔ ကိုယ္တြင္းကလီစာတုိ႔ ကိုသြားတဲ့ မိႈအမ်ဳိးအစား မရွိဘူးလားဆုိ ရင္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေပၚယံျဖစ္တဲ့ ညႇင္းတုိ႔၊ မွကၡ႐ုေရာဂါတုိ႔က အတြင္းထဲ ကို မေရာက္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕မိႈအမ်ဳိးအစား ေတြကေတာ့ အလုပ္အကုိင္တုိ႔၊ ပတ္၀န္း က်င္တုိ႔နဲ႔ ဆုိင္ပါတယ္။ သာမန္ျပည္သူ ေတြမွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းပိုင္းအထိ ေရာက္တဲ့ မိႈစြဲေရာဂါေတြက ေတြ႕ရနည္း ပါတယ္။

◘ ပါေမာကၡေဒါက္တာခိုင္ခိုင္ေဇာ္
အေရျပားေရာဂါအထူးကုဌာန
ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီး
ေဆးတကၠသိုလ္ (၁)၊ ရန္ကုန္။

Post Author: Good Health Journal

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *